назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пісаніна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пісані́на мн. пісані́ны |
Родны каго? чаго? |
пісані́ны мн. пісані́н |
Давальны каму? чаму? |
пісані́не мн. пісані́нам |
Вінавальны каго? што? |
пісані́ну мн. пісані́ны |
Творны кім? чым? |
пісані́най, пісані́наю мн. пісані́намі |
Месны у кім? у чым? |
пісані́не мн. пісані́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Шчасце ўсюды, дзе захочаш.
Крыўдна, калі ты злапамятная і добрая: зло памятаеш, а адпомсціць не можаш.
pisanina — беларуская лацінка
Слова пісаніна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пісаніна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пісанка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› піса́ка (6)
(8) верані́на ‹
› піса́ка (6)
(9) збірані́на ‹
› піса́льны (8)
(9) трасані́на ‹
› піса́нка (7)
(8) матані́на ‹
› піса́нне (7)
(8) летані́на ‹
› пі́саны (6)
(8) Антані́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.