назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пісуля
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пісу́ля мн. пісу́лі |
Родны каго? чаго? |
пісу́лі мн. пісу́ль |
Давальны каму? чаму? |
пісу́лі мн. пісу́лям |
Вінавальны каго? што? |
пісу́лю мн. пісу́лі |
Творны кім? чым? |
пісу́ляй, пісу́ляю мн. пісу́лямі |
Месны у кім? у чым? |
пісу́лі мн. пісу́лях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Век звекаваць — не пальцам паківаць.
Жыццё пражыць — не песеньку спець.
— Дык а што мы вырашылі?
— З чым?
— З Новым годам.
— Дзякуй, цябе таксама.
pisulia — беларуская лацінка
Слова пісуля (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пісуля — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пісунчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пісуа́р (6)
(8) кастру́ля ‹
› пісу́лечка (9)
(8) сястру́ля ‹
› пісу́лька (8)
(6) касу́ля ‹
› пісу́нчык (8)
(8) крыксу́ля ‹
› пісу́чы (6)
(7) ка́псуля ‹
› пісцо́вы (7)
(6) дату́ля ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.