Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

порах, -у, мужчынскі род
  1. Выбуховае рэчыва, якое ўжываецца для вырабу зарадаў агнястрэльнай зброі. Ёсць што бараніць нам і чым бараніцца, Скала непрыступная наша граніца, І пораху хопіць у нас, і свінц[у]. ← Кандрат Крапіва.
  2. размоўнае слова Пра вельмі жвавага, рухавага чалавека; пра вельмі запальчывага чалавека. Сярод .. [незадаволеных] быў Апанас Хмель, чалавек нецярплівы, словам — іскра, порах. ← Піліп Пестрак.
  •••
  Бяздымны порах — порах, які гарыць без дыму.
  Дымны порах — выбуховая сумесь з салетры, серы і драўніннага вугалю.
  Бочка з порахам гл. бочка.
  Не нюхаць пораху гл. нюхаць.
  Не хапае пораху гл. хапаць.
  Пахне порахам гл. пахнуць.
  Трымаць порах сухім гл. трымаць.

❌

порах

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова порах
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	по́рах мн. по́рахі
Родны каго? чаго?	по́раху мн. по́рахаў
Давальны каму? чаму?	по́раху мн. по́рахам
Вінавальны каго? што?	по́рах мн. по́рахі
Творны кім? чым?	по́рахам мн. по́рахамі
Месны у кім? у чым?	по́раху мн. по́рахах
Клічная форма	— мн. —

Слова порах (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік порах — у родным, давальным, творным і месным склоне

порах

Навігатар

Мемчыкі