назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова праварочванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
праваро́чванне мн. праваро́чванні |
Родны каго? чаго? |
праваро́чвання мн. праваро́чванняў |
Давальны каму? чаму? |
праваро́чванню мн. праваро́чванням |
Вінавальны каго? што? |
праваро́чванне мн. праваро́чванні |
Творны кім? чым? |
праваро́чваннем мн. праваро́чваннямі |
Месны у кім? у чым? |
праваро́чванні мн. праваро́чваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Стары гаворыць — гародзіць, ды на праўду выходзіць.
Стары са шляху не звядзе.
Прыблізна 5-7 тысяч гадоў таму на аднаго мужчыну прыпадала 17 жанчын.
добра, што не нападалаpravaročvannie — беларуская лацінка
Слова праварочванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік праварочванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове праварукасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› праваро́чаны (11)
(12) заваро́чванне ‹
› праваро́чацца (12)
(12) паваро́чванне ‹
› праваро́чаць (11)
(14) пераваро́чванне ‹
› праваро́чвацца (13)
(12) адваро́чванне ‹
› праваро́чваць (12)
(13) падваро́чванне ‹
› правартава́ны (12)
(11) зваро́чванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.