ў
і
правіні́цца — дзеяслоў праві́ннасць — назоўнік
канцэпт

правінка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова правінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
праві́нка

мн.  праві́нкі
Родны
каго? чаго?
праві́нкі

мн.  праві́нак
Давальны
каму? чаму?
праві́нцы

мн.  праві́нкам
Вінавальны
каго? што?
праві́нку

мн.  праві́нкі
Творны
кім? чым?
праві́нкай, праві́нкаю

мн.  праві́нкамі
Месны
у кім? у чым?
праві́нцы

мн.  праві́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Раскажаш пра вераб'я, а перакажуць пра жураўля.

(з камара каня рабіць)

Калі да вас падыдзе прыгожая дзяўчына і скажа, што споўніць любыя два жаданні, якім будзе ваша другое жаданне?

(споўніць — здзейсніць, ажыццявіць, выканае)

pravinka — беларуская лацінка

Слова правінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік правінка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове правіннасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


правінава́ціцца (14)

(9) бараві́нка

правінава́чвацца (15)

(11) кучара́вінка

правіні́цца (10)

(8) драві́нка

праві́ннасць (11)

(8) траві́нка

праві́ннік (9)

(10) астраві́нка

праві́нніца (10)

(9) жураві́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

зоркі з маладымі сабой