назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова прагонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
праго́нка мн. праго́нкі |
Родны каго? чаго? |
праго́нкі мн. праго́нак |
Давальны каму? чаму? |
праго́нцы мн. праго́нкам |
Вінавальны каго? што? |
праго́нку мн. праго́нкі |
Творны кім? чым? |
праго́нкай, праго́нкаю мн. праго́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
праго́нцы мн. праго́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы
З трох пунктаў — наяўнасць дзяцей, парадак у хаце, нармальная псіхіка — адначасова можна мець толькі два.
prahonka — беларуская лацінка
Слова прагонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прагонка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прагонныя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› праго́львацца (12)
(7) паго́нка ‹
› праго́льваць (11)
(8) спаго́нка ‹
› праго́н (6)
(9) пераго́нка ‹
› праго́нкавы (10)
(10) ветраго́нка ‹
› праго́нны (8)
(9) патаго́нка ‹
› праго́нныя (9)
(9) мотаго́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.