ў
і
праго́н — назоўнік праго́нкавы — прыметнік
канцэпт

прагонка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова прагонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
праго́нка

мн.  праго́нкі
Родны
каго? чаго?
праго́нкі

мн.  праго́нак
Давальны
каму? чаму?
праго́нцы

мн.  праго́нкам
Вінавальны
каго? што?
праго́нку

мн.  праго́нкі
Творны
кім? чым?
праго́нкай, праго́нкаю

мн.  праго́нкамі
Месны
у кім? у чым?
праго́нцы

мн.  праго́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы


З трох пунктаў — наяўнасць дзяцей, парадак у хаце, нармальная псіхіка — адначасова можна мець толькі два.


prahonka — беларуская лацінка

Слова прагонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прагонка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прагонныя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


праго́львацца (12)

(7) паго́нка

праго́льваць (11)

(8) спаго́нка

праго́н (6)

(9) пераго́нка

праго́нкавы (10)

(10) ветраго́нка

праго́нны (8)

(9) патаго́нка

праго́нныя (9)

(9) мотаго́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

есці