прамётніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова прамётніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	прамё́тніца мн. прамё́тніцы
Родны каго? чаго?	прамё́тніцы мн. прамё́тніц
Давальны каму? чаму?	прамё́тніцы мн. прамё́тніцам
Вінавальны каго? што?	прамё́тніцу мн. прамё́тніц
Творны кім? чым?	прамё́тніцай, прамё́тніцаю мн. прамё́тніцамі
Месны у кім? у чым?	прамё́тніцы мн. прамё́тніцах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

вы́зарыць — стаць ясным, зорным (пра неба)
— Бачыце, як неба вызарыла. У такую ноч і пешкі прайсціся хораша... (Тарас Хадкевіч)
Запішыце сабе ў нататнічак як заклік:
У такую ноч і пешкі прайсціся хораша.

Штодзень (або штоноч) трэба праходзіць 4 км.

— Вы разбіраецеся ў беларускай мове?
— А то ж!
— Глядзіце: бацька пабіў сына, бо ён быў п'яны. Хто з іх быў п'яны?
— Ён.

pramiotnica — беларуская лацінка

Слова прамётніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: