назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова прамочванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
прамо́чванне мн. прамо́чванні |
Родны каго? чаго? |
прамо́чвання мн. прамо́чванняў |
Давальны каму? чаму? |
прамо́чванню мн. прамо́чванням |
Вінавальны каго? што? |
прамо́чванне мн. прамо́чванні |
Творны кім? чым? |
прамо́чваннем мн. прамо́чваннямі |
Месны у кім? у чым? |
прамо́чванні мн. прамо́чваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
За разумнаю галавою і рукам лёгка.
Прыказка.Хто ў маладосці не юзаў тарашкевіцу, не мае сэрца, хто пазней не перайшоў на афіцыйны правапіс, не мае галавы.
© Чэрчыльpramočvannie — беларуская лацінка
Слова прамочванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прамочванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прамплан + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прамо́чаны (9)
(10) замо́чванне ‹
› прамо́чаны (9)
(10) намо́чванне ‹
› прамо́чвальны (12)
(12) перамо́чванне ‹
› прамо́чвацца (11)
(10) абмо́чванне ‹
› прамо́чваць (10)
(10) адмо́чванне ‹
› прамо́шчаны (10)
(11) падмо́чванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.