назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова праскакванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
праска́кванне мн. — |
Родны каго? чаго? |
праска́квання мн. — |
Давальны каму? чаму? |
праска́кванню мн. — |
Вінавальны каго? што? |
праска́кванне мн. — |
Творны кім? чым? |
праска́кваннем мн. — |
Месны у кім? у чым? |
праска́кванні мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Шчасце ўсюды, дзе захочаш.
Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.
Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»praskakvannie — беларуская лацінка
Слова праскакванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік праскакванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове праскамідыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› праскака́ны (10)
(12) падага́кванне ‹
› праскакацца (11)
(11) падда́кванне ‹
› праскака́ць (10)
(13) пераска́кванне ‹
› праска́кваць (11)
(11) саска́кванне ‹
› праскамі́дыя (11)
(11) адска́кванне ‹
› прасканава́ны (12)
(12) падска́кванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.