Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

промах, -у, мужчынскі род
  1. Выстрал або ўдар міма цэлі; непападанне ў цэль. Біць без промаху. ▪ Не ведае промаху куля чэркеса. ← Пятрусь Броўка. Промах — мяч ляціць у ваду і вось ужо гайдаецца на хвалях, даволі хутка ўцякаючы ад берага. ← Янка Брыль.
  2. пераноснае значэнне Памылка, хіба. У рамястве.. [Васіль] быў здатны, прыкметлівы, а ў гаспадарскіх справах часта спатыкаўся, меў шмат усякіх промахаў і ўсякіх недарэчнасцей. ← Аляксей Кулакоўскі. Я не збіраюся ідэалізаваць парторга Абраменкава. Ёсць і ў яго рабоце свае недахопы, промахі: вельмі гэта тонкая і складаная справа — партыйная работа. ← Уладзімір Дадзіёмаў.
  •••
  Не промах — лоўкі, кемлівы, які не ўпусціць свайго. [Стары Верас:] Ну, што ж мне сказаць... Як я пагляджу, дык мой хлопец не промах: выбраў сабе дзяўчыну да пары. ← Кандрат Крапіва.

❌

промах

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова промах
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	про́мах мн. про́махі
Родны каго? чаго?	про́маху мн. про́махаў
Давальны каму? чаму?	про́маху мн. про́махам
Вінавальны каго? што?	про́мах мн. про́махі
Творны кім? чым?	про́махам мн. про́махамі
Месны у кім? у чым?	про́маху мн. про́махах
Клічная форма	— мн. —

Слова промах (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік промах — у родным, давальным, творным і месным склоне

промах

Навігатар

Мемчыкі