Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

прыпарка, -і, ДМ -рцы; Родны склон мн. -рак; жаночы род
  1. Дзеянне паводле дзеяслоў прыпарваць — прыпарыць (у 1 знач.).
  2. Якое-н. рэчыва, вадкае або цестападобнае, якое прыкладваецца гарачым да хворага месца. Маці яму і банькі ставіла і гарачыя прыпаркі рабіла, шкіпінарам націрала яго, а Лёньку з кожным днём усё больш і больш займала дух. ← Мікола Гроднеў.
  3. пераноснае значэнне размоўнае слова Лупцоўка; наганяй. — Ну і дасць жа табе бацька прыпарку, як раскажу. ← Іван Пташнікаў.
  •••
  Як мёртваму прыпарка (паможа) — аб тым, што не можа дапамагчы, прынесці карысці.

❌

прыпарка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова прыпарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	прыпа́рка мн. прыпа́ркі
Родны каго? чаго?	прыпа́ркі мн. прыпа́рак
Давальны каму? чаму?	прыпа́рцы мн. прыпа́ркам
Вінавальны каго? што?	прыпа́рку мн. прыпа́ркі
Творны кім? чым?	прыпа́ркай, прыпа́ркаю мн. прыпа́ркамі
Месны у кім? у чым?	прыпа́рцы мн. прыпа́рках
Клічная форма	— мн. —

Слова прыпарка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік прыпарка — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

спытай (запытай) яго / спытайся (запытайся) у яго