ў
і
пры́ткі — прыметнік прыткнё́ны — прыметнік
канцэпт

прыткненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова прыткненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 прыткне́нне

мн.  прыткне́нні
Родны
каго? чаго?		 прыткне́ння

мн.  прыткне́нняў
Давальны
каму? чаму?		 прыткне́нню

мн.  прыткне́нням
Вінавальны
каго? што?		 прыткне́нне

мн.  прыткне́нні
Творны
кім? чым?		 прыткне́ннем

мн.  прыткне́ннямі
Месны
у кім? у чым?		 прыткне́нні

мн.  прыткне́ннях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На галодны зуб усё смачна.


Запомні раз і назаўсёды:
КАГО? — МЯНЕ / ЦЯБЕ / СЯБЕ (Я_Е)
КАМУ? — МНЕ / ТАБЕ / САБЕ

Моўная паліцыя больш папярэджваць не будзе.
Штраф 500 талераў.

prytkniennie — беларуская лацінка

Слова прыткненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прыткненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прытоенасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› пры́ткасць (9)

(12) мэтаімкне́нне ‹

› прытка́ць (8)

(11) датыркне́нне ‹

› пры́ткі (6)

(12) падчыркне́нне ‹

› прыткнё́ны (9)

(10) вымыкне́нне ‹

› прыткнё́ны (9)

(10) датыкне́нне ‹

› прыткну́ты (9)

(12) судатыкне́нне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вазьмі смартфон