STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова прыціранне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
прыціра́нне мн. прыціра́нні |
| Родны каго? чаго? |
прыціра́ння мн. прыціра́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
прыціра́нню мн. прыціра́нням |
| Вінавальны каго? што? |
прыціра́нне мн. прыціра́нні |
| Творны кім? чым? |
прыціра́ннем мн. прыціра́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
прыціра́нні мн. прыціра́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Навошта той клад, калі ў дзетках лад.
Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.
мованацыкі: з філіжанкі!prycirannie — беларуская лацінка
Слова прыціранне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прыціранне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прыцірка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прыціна́ць (9)
(10) расціра́нне ‹
› прыці́нка (8)
(8) уціра́нне ‹
› прыці́р (6)
(9) выціра́нне ‹
› прыціра́цца (10)
(7) бо́ранне ‹
› прыціра́ць (9)
(11) перако́ранне ‹
› прыці́рачны (10)
(8) змо́ранне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
