ў
і
прэадапты́ўны — прыметнік прэвалі́раванне — назоўнік
канцэпт

прэамбула

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова прэамбула
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
прэа́мбула

мн.  прэа́мбулы
Родны
каго? чаго?
прэа́мбулы

мн.  прэа́мбул
Давальны
каму? чаму?
прэа́мбуле

мн.  прэа́мбулам
Вінавальны
каго? што?
прэа́мбулу

мн.  прэа́мбулы
Творны
кім? чым?
прэа́мбулай, прэа́мбулаю

мн.  прэа́мбуламі
Месны
у кім? у чым?
прэа́мбуле

мн.  прэа́мбулах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.


Спачатку яны казалі «мейсца» замест «месца». Потым яны пачалі казаць «чы» замест «ці». Вельмі цікава, што будзе далей.


preambula — беларуская лацінка

Слова прэамбула (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прэамбула — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прэваліраванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


прэагана́льны (12)

(8) сты́лбула

прэадапта́цыя (12)

(10) самна́мбула

прэадапты́ўны (12)

(10) самна́мбула

прэвалі́раванне (14)

(7) гло́була

прэвалі́раваць (13)

(9) манды́була

прэве́нтар (9)

(4) гу́ла


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

трэба эканоміць