назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова прэамбула
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
прэа́мбула мн. прэа́мбулы |
Родны каго? чаго? |
прэа́мбулы мн. прэа́мбул |
Давальны каму? чаму? |
прэа́мбуле мн. прэа́мбулам |
Вінавальны каго? што? |
прэа́мбулу мн. прэа́мбулы |
Творны кім? чым? |
прэа́мбулай, прэа́мбулаю мн. прэа́мбуламі |
Месны у кім? у чым? |
прэа́мбуле мн. прэа́мбулах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.
Спачатку яны казалі «мейсца» замест «месца». Потым яны пачалі казаць «чы» замест «ці». Вельмі цікава, што будзе далей.
preambula — беларуская лацінка
Слова прэамбула (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прэамбула — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прэваліраванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прэагана́льны (12)
(8) сты́лбула ‹
› прэадапта́цыя (12)
(10) самна́мбула ‹
› прэадапты́ўны (12)
(10) самна́мбула ‹
› прэвалі́раванне (14)
(7) гло́була ‹
› прэвалі́раваць (13)
(9) манды́була ‹
› прэве́нтар (9)
(4) гу́ла ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.