назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова псіканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
псі́канне мн. псі́канні |
Родны каго? чаго? |
псі́кання мн. псі́канняў |
Давальны каму? чаму? |
псі́канню мн. псі́канням |
Вінавальны каго? што? |
псі́канне мн. псі́канні |
Творны кім? чым? |
псі́каннем мн. псі́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
псі́канні мн. псі́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пытае старасць, што прыгатавала маладосць.
— І хто мы з табой цяпер, сябры ці палюбоўнікі?..
Ён стаяў ля акна і маўчаў…
— Кім бы ты хацеў быць? — спытала яна зноў.
Ён паглядзеў у акно, на зорнае неба, і летуценна адказаў:
— Астранаўтам!
psikannie — беларуская лацінка
Слова псіканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік псіканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове псіламелан + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› псё́ль (5)
(9) піпі́канне ‹
› псі-ква́нтавы (12)
(8) упіка́нне ‹
› псі́к (4)
(8) упіка́нне ‹
› псі́каць (7)
(7) хі́канне ‹
› псі́кнуць (8)
(9) кахі́канне ‹
› псіламела́н (10)
(9) хіхі́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.