ў
і
ару́д — назоўнік арудавацца — дзеяслоў
канцэпт

арудаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова арудаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ару́даванне

мн.  ару́даванні
Родны
каго? чаго?
ару́давання

мн.  ару́даванняў
Давальны
каму? чаму?
ару́даванню

мн.  ару́даванням
Вінавальны
каго? што?
ару́даванне

мн.  ару́даванні
Творны
кім? чым?
ару́даваннем

мн.  ару́даваннямі
Месны
у кім? у чым?
ару́даванні

мн.  ару́даваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хоць небагаты, але зухаваты.
Хоць голы, але вясёлы.


Калі яна сказала «ты найлепшы», значыць недзе было спаборніцтва.


arudavannie — беларуская лацінка

Слова арудаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік арудаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове арудзяненне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


артэфа́ктны (10)

(10) убудава́нне

Ару́ба (5)

(12) прыбудава́нне

ару́д (4)

(13) авіябудава́нне

арудавацца (10)

(10) трудава́нне

ару́даваць (9)

(9) выдава́нне

арудзяне́лы (10)

(11) невыдаванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

трое дзяцей