ў
і
пу́ня — назоўнік пупава́ты — прыметнік
канцэпт

пуп

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пуп
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пу́п

мн.  пупы́
Родны
каго? чаго?
пу́па

мн.  пупо́ў
Давальны
каму? чаму?
пу́пу

мн.  пупа́м
Вінавальны
каго? што?
пу́п

мн.  пупы́
Творны
кім? чым?
пу́пам

мн.  пупа́мі
Месны
у кім? у чым?
пу́пе

мн.  пупа́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.


Яны такія кажуць дакажы, што ты не робат, пакажы святлафор, каб нейрасетка навучылася іх распазнаваць і каб АДАБРАЛА Ў МЯНЕ ПРАЦУ ПРАЗ ПЯЦЬ ГАДОЎ САМА СВАЕ АБДРЫСТАНЫЯ СВЯТЛАФОРЫ ШУКАЙ


pup — беларуская лацінка

Слова пуп (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пуп — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пупавіна + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пу́ншавы (7)

(9) віхраслу́п

пу́нька (6)

(5) тулуп

пу́ня (4)

(4) хлу́п

пупава́ты (8)

(4) кру́п

пупаві́на (8)

(4) тру́п

пупаві́нны (9)

(5) стру́п


Мемарня

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

навошта

І сапраўды.