Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

пятка, -і, ДМ -тцы; Родны склон мн. -так; жаночы род
  Тое, што і пята. [Харытон Іванавіч] пастаяў на сярэдзіне пакоя, пераступаючы з наскоў на пяткі. ← Яўген Васілёнак. — А яны ў мяне скурай падшыты, — хваліцца Вулька, смела падымаючы і паказваючы пятку валенка. ← Міхась Лынькоў. Першыя замахі былі няўдалыя: то каса ўразалася ў густую траву адною пяткаю, а носік яе выскакваў напаверх.., то насок касы ўпіраўся ў зямлю і неставала сілы пацягнуць. ← Раман Сабаленка.
  •••
  Душа ў пятках (у пяткі) гл. душа.
  Лізаць пяткі каму гл. лізаць.
  Падмазаць пяткі гл. падмазаць.
  Паказаць пяткі гл. паказаць.
  Толькі пяткі заблішчалі — пра хуткі бег.

❌

пятка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пятка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	пя́тка мн. пя́ткі
Родны каго? чаго?	пя́ткі мн. пя́так
Давальны каму? чаму?	пя́тцы мн. пя́ткам
Вінавальны каго? што?	пя́тку мн. пя́ткі
Творны кім? чым?	пя́ткай, пя́ткаю мн. пя́ткамі
Месны у кім? у чым?	пя́тцы мн. пя́тках
Клічная форма	— мн. —

Слова пятка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік пятка — у родным, давальным, творным і месным склоне

пятка

Навігатар

Мемчыкі