назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова равун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
раву́н мн. равуны́ |
Родны каго? чаго? |
равуна́ мн. равуно́ў |
Давальны каму? чаму? |
равуну́ мн. равуна́м |
Вінавальны каго? што? |
равуна́ мн. равуно́ў |
Творны кім? чым? |
равуно́м мн. равуна́мі |
Месны у кім? у чым? |
равуне́ мн. равуна́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пытае старасць, што прыгатавала маладосць.
Расамаха — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны
Этымалагічны слоўнік беларускай мовыravun — беларуская лацінка
Слова равун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік равун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове равун + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› равінат (7)
(6) трыбу́н ‹
› раво́к (5)
(3) ву́н ‹
› раво́чны (7)
(5) каву́н ‹
› раву́ха (6)
(5) ціву́н ‹
› раву́чы (6)
(6) плыву́н ‹
› раву́чы (6)
(5) пяву́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.