ў
і
раво́чны — прыметнік раву́н — назоўнік
канцэпт

равун

гэта
— малпа

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова равун
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
раву́н

мн.  равуны́
Родны
каго? чаго?
равуна́

мн.  равуно́ў
Давальны
каму? чаму?
равуну́

мн.  равуна́м
Вінавальны
каго? што?
равуна́

мн.  равуно́ў
Творны
кім? чым?
равуно́м

мн.  равуна́мі
Месны
у кім? у чым?
равуне́

мн.  равуна́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пытае старасць, што прыгатавала маладосць.


Расамаха  — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

ravun — беларуская лацінка

Слова равун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік равун — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове равун + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


равінат (7)

(6) трыбу́н

раво́к (5)

(3) ву́н

раво́чны (7)

(5) каву́н

раву́ха (6)

(5) ціву́н

раву́чы (6)

(6) плыву́н

раву́чы (6)

(5) пяву́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прастаяць тысячы гадоў