назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова аршын
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
аршы́н мн. аршы́ны |
Родны каго? чаго? |
аршы́на мн. аршы́наў |
Давальны каму? чаму? |
аршы́ну мн. аршы́нам |
Вінавальны каго? што? |
аршы́н мн. аршы́ны |
Творны кім? чым? |
аршы́нам мн. аршы́намі |
Месны у кім? у чым? |
аршы́не мн. аршы́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.
— Колькі было падзелаў Рэчы Паспалітай?
— На тры больш, чым трэба.
aršyn — беларуская лацінка
Слова аршын (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік аршын — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове аршыннік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› аршанец (7)
(6) Шукшы́н ‹
› арша́нка (7)
(6) ханшы́н ‹
› арша́нскі (8)
(7) Вало́шын ‹
› аршы́нна (7)
(8) Гаўрушын ‹
› аршы́ннік (8)
(7) ма́чышын ‹
› аршы́нны (7)
(8) файдэшы́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.