Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

радыска, -і, ДМ -дысцы; Родны склон мн. -дысак; жаночы род
  1. Аднагадовая агародная скараспелая караняплодная расліна сямейства крыжакветных.
  2. зборны назоўнік Невялікія ядомыя круглыя або падоўжаныя карані гэтай расліны з белай або чырванаватай мякаццю і чырвонай скуркай. Нарваць радыскі. ▪ [Гануля] ішла з гарода і несла ў кошыку маладзенькую радыску. ← Аркадзь Чарнышэвіч.
  3. Асобны караняплод гэтай расліны. Пакаштаваўшы радыску, вырваную прама з градкі, Рыгор зазірнуў за амшанік. ← Барыс Стральцоў.

❌

радыска

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова радыска
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	рады́ска мн. рады́скі
Родны каго? чаго?	рады́скі мн. рады́сак
Давальны каму? чаму?	рады́сцы мн. рады́скам
Вінавальны каго? што?	рады́ску мн. рады́скі
Творны кім? чым?	рады́скай, рады́скаю мн. рады́скамі
Месны у кім? у чым?	рады́сцы мн. рады́сках
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

прысто́лак — скрыня ў стале, шуфляда
прыскры́нак — скрыначка ў куфры на бакавой сценцы для захоўвання дробных рэчаў

— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.

Слова радыска (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік радыска — у родным, давальным, творным і месным склоне

радыска

Навігатар

Мемчыкі