ў
і
разбі́вачны — прыметнік разбіндзюга́цца — дзеяслоў
канцэпт

разбіенне

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова разбіенне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 разбіенне

мн.  разбіенні
Родны
каго? чаго?		 разбіення

мн.  разбіенняў
Давальны
каму? чаму?		 разбіенню

мн.  разбіенням
Вінавальны
каго? што?		 разбіенне

мн.  разбіенні
Творны
кім? чым?		 разбіеннем

мн.  разбіеннямі
Месны
у кім? у чым?		 разбіенні

мн.  разбіеннях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

фат — пусты, пошлы чалавек, які любіць рысавацца, пазіраваць

параўн.: франт

— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.


razbijennie — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік разбіенне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове разбінтоўванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› разбіва́цца (10)

(7) гузе́нне ‹

› разбіва́ць (9)

(8) грызе́нне ‹

› разбі́вачны (10)

(7) вя́зенне ‹

› разбіндзюга́цца (14)

(7) гніе́нне ‹

› разбінтава́ны (12)

(11) закабале́нне ‹

› разбінтава́ны (12)

(7) вале́нне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

забаўкі