назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова рангоўт
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ранго́ўт мн. ранго́ўты |
Родны каго? чаго? |
ранго́ўта мн. ранго́ўтаў |
Давальны каму? чаму? |
ранго́ўту мн. ранго́ўтам |
Вінавальны каго? што? |
ранго́ўт мн. ранго́ўты |
Творны кім? чым? |
ранго́ўтам мн. ранго́ўтамі |
Месны у кім? у чым? |
ранго́ўце мн. ранго́ўтах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пазычаеш чужое на час, а аддаеш сваё і назаўсёды.
— Што ты за жонка? Я ад ранку галодны хаджу!
— Чаго ходзіш? Сядзь!
ranhoŭt — беларуская лацінка
Слова рангоўт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік рангоўт — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове ранд + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ра́нгавы (7)
(4) бо́ўт ‹
› рангалі́т (8)
(8) шпанго́ўт ‹
› рангалі́тавы (11)
(15) мі́дэль-шпанго́ўт ‹
› ранго́ўтны (9)
(7) барго́ўт ‹
› рангу́нскі (9)
(8) плашко́ўт ‹
› ра́нд (4)
(8) трэшко́ўт ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.