назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны
праскланяць слова рандэву
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
рандэву́ мн. рандэву́ |
Родны каго? чаго? |
рандэву́ мн. рандэву́ |
Давальны каму? чаму? |
рандэву́ мн. рандэву́ |
Вінавальны каго? што? |
рандэву́ мн. рандэву́ |
Творны кім? чым? |
рандэву́ мн. рандэву́ |
Месны у кім? у чым? |
рандэву́ мн. рандэву́ |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.
Мы складаемся з попелу даўно пагаслых зорак.
randevu — беларуская лацінка
Слова рандэву (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік рандэву — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове рандэлік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ра́нд (4)
(5) зно́ву ‹
› ранда́д (6)
(10) напагато́ву ‹
› рандо́ (5)
(12) Антананары́ву ‹
› рандэ́лік (8)
(5) наяву́ ‹
› рандэ́ль (7)
(2) гу́ ‹
› рандэ́льчык (10)
(5) гу-гу́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.