ў
і
раско́льнік — назоўнік раско́льніцкі — прыметнік
канцэпт

раскольніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова раскольніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 раско́льніца

мн.  раско́льніцы
Родны
каго? чаго?		 раско́льніцы

мн.  раско́льніц
Давальны
каму? чаму?		 раско́льніцы

мн.  раско́льніцам
Вінавальны
каго? што?		 раско́льніцу

мн.  раско́льніц
Творны
кім? чым?		 раско́льніцай, раско́льніцаю

мн.  раско́льніцамі
Месны
у кім? у чым?		 раско́льніцы

мн.  раско́льніцах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка

(хаця вам любы коўч скажа, што хваліць трэба ўчынкі, а не чалавека)

мне ў адной краме сказалі:
«гэтыя красоўкі не арыгіналы, гэта ЛЮКС-КОПІЯ»


raskoĺnica — беларуская лацінка

Слова раскольніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік раскольніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове раскольніцтва + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› раско́лінка (10)

(8) до́льніца ‹

› раско́лісты (10)

(9) здо́льніца ‹

› раско́льнік (10)

(11) бяздо́льніца ‹

› раско́льніцкі (12)

(9) шко́льніца ‹

› раско́льніцтва (13)

(11) дашко́льніца ‹

› раско́льны (9)

(13) пазашко́льніца ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

марская свінка