ў
і
распу́джаны — дзеепрыметнік распу́джвацца — дзеяслоў
канцэпт

распуджванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова распуджванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
распу́джванне

мн.  распу́джванні
Родны
каго? чаго?
распу́джвання

мн.  распу́джванняў
Давальны
каму? чаму?
распу́джванню

мн.  распу́джванням
Вінавальны
каго? што?
распу́джванне

мн.  распу́джванні
Творны
кім? чым?
распу́джваннем

мн.  распу́джваннямі
Месны
у кім? у чым?
распу́джванні

мн.  распу́джваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Была ў мяне сіла, як маці насіла.
Капейка і тая сціраецца.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

— Скарнік, ты, несумнеўна, самы нікчэмны слоўнік з усіх, пра якія я чуў.
— Але вы пра мяне чулі.


raspudžvannie — беларуская лацінка

Слова распуджванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік распуджванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове распудрыванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


распубліко́ўваць (15)

(11) вылу́джванне

распу́джаны (10)

(12) насну́джванне

распу́джаны (10)

(11) адпу́джванне

распу́джвацца (12)

(11) успу́джванне

распу́джваць (11)

(11) выпу́джванне

распу́дзіцца (11)

(13) замару́джванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пячэнне з прадказаннем