назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова расшрубоўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
расшрубо́ўванне мн. расшрубо́ўванні |
Родны каго? чаго? |
расшрубо́ўвання мн. расшрубо́ўванняў |
Давальны каму? чаму? |
расшрубо́ўванню мн. расшрубо́ўванням |
Вінавальны каго? што? |
расшрубо́ўванне мн. расшрубо́ўванні |
Творны кім? чым? |
расшрубо́ўваннем мн. расшрубо́ўваннямі |
Месны у кім? у чым? |
расшрубо́ўванні мн. расшрубо́ўваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто позна прыязджае, той косці абгрызае.
Памірае стары кароль. І вырашыў ён падзяліць сваё багацце на трох сыноў.
— Ачуменна! — сказаў чацвёрты.
rasšruboŭvannie — беларуская лацінка
Слова расшрубоўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік расшрубоўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове расштурхванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› расшрубава́ны (12)
(13) адшрубо́ўванне ‹
› расшрубава́цца (13)
(17) самаадшрубо́ўванне ‹
› расшрубава́ць (12)
(14) падшрубо́ўванне ‹
› расшрубо́ўвацца (14)
(12) ушрубо́ўванне ‹
› расшрубо́ўваць (13)
(14) прышрубо́ўванне ‹
› расшту́рханы (11)
(12) аблюбо́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.