STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова асігноўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
асігно́ўка мн. асігно́ўкі |
| Родны каго? чаго? |
асігно́ўкі мн. асігно́вак |
| Давальны каму? чаму? |
асігно́ўцы мн. асігно́ўкам |
| Вінавальны каго? што? |
асігно́ўку мн. асігно́ўкі |
| Творны кім? чым? |
асігно́ўкай, асігно́ўкаю мн. асігно́ўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
асігно́ўцы мн. асігно́ўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Памаленьку, бо спінку зломіш.
— Максім, я падымаю арэнду за кватэру з наступнага месяца. Свежы рамонт. Вы павінны зразумець.
— Дык гэта ж я яго зрабіў!
— Дзякуй.
asihnoŭka — беларуская лацінка
Слова асігноўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік асігноўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове асідол + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› асігно́ваны (10)
(7) абно́ўка ‹
› асігно́ўвацца (12)
(12) праштабно́ўка ‹
› асігно́ўваць (11)
(8) багно́ўка ‹
› асігну́ць (8)
(14) контрасігно́ўка ‹
› асідо́л (6)
(8) падно́ўка ‹
› асідэрыт (8)
(9) двудно́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Сцяг маёй дзяржавы.