назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова рукапацісканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
рукапаціска́нне мн. рукапаціска́нні |
Родны каго? чаго? |
рукапаціска́ння мн. рукапаціска́нняў |
Давальны каму? чаму? |
рукапаціска́нню мн. рукапаціска́нням |
Вінавальны каго? што? |
рукапаціска́нне мн. рукапаціска́нні |
Творны кім? чым? |
рукапаціска́ннем мн. рукапаціска́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
рукапаціска́нні мн. рукапаціска́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
— Дарагая, ты дзе?
— Еду ў заторы…
— Што, доўгі затор?
— Не ведаю. Я першая еду.
rukapaciskannie — беларуская лацінка
Слова рукапацісканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік рукапацісканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове рукапашная + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› рукапакла́дзены (14)
(10) заціска́нне ‹
› рукапакла́дзены (14)
(10) націска́нне ‹
› рукапакла́сці (12)
(10) паціска́нне ‹
› рукапа́шная (10)
(12) пераціска́нне ‹
› рукапа́шны (9)
(11) праціска́нне ‹
› рукапё́ры (8)
(10) абціска́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.