ў
і
асна́цтва — назоўнік асна́чыць — дзеяслоў
канцэпт

аснач

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова аснач
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 асна́ч

мн.  асначы́
Родны
каго? чаго?		 аснача́

мн.  асначо́ў
Давальны
каму? чаму?		 асначу́

мн.  аснача́м
Вінавальны
каго? што?		 аснача́

мн.  асначо́ў
Творны
кім? чым?		 асначо́м

мн.  аснача́мі
Месны
у кім? у чым?		 асначу́

мн.  аснача́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У кальца няма канца.

гэта проста космас, а не выслоўе
ведаць бы яшчэ ягоны сэнс...

Трэці дзень я сам-насам з катом. Ведаеце, істота, якая толькі жарэ, спіць і сярэ — так сабе кампанія. Таму кот сумуе.

сярэ ці серыць?

asnač — беларуская лацінка

Слова аснач (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік аснач — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове аснашчанасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› аснасці́ць (9)

(7) няўзна́ч ‹

› асна́цкі (7)

(6) зурна́ч ‹

› асна́цтва (8)

(6) пярна́ч ‹

› асна́чыць (8)

(6) по́ўнач ‹

› асна́шчанасць (12)

(7) апо́ўнач ‹

› асна́шчанне (10)

(9) надпо́ўнач ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на літаратурнай беларускай мове