рэкурэнцыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова рэкурэнцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	рэкурэ́нцыя мн. рэкурэ́нцыі
Родны каго? чаго?	рэкурэ́нцыі мн. рэкурэ́нцый, рэкурэ́нцыяў
Давальны каму? чаму?	рэкурэ́нцыі мн. рэкурэ́нцыям
Вінавальны каго? што?	рэкурэ́нцыю мн. рэкурэ́нцыі
Творны кім? чым?	рэкурэ́нцыяй, рэкурэ́нцыяю мн. рэкурэ́нцыямі
Месны у кім? у чым?	рэкурэ́нцыі мн. рэкурэ́нцыях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як прыгожа сказаць неразбярыха:
к у л а м е́ с а

Здаецца, мы пачалі забываць ісціну. Галоўнае не тое, з мукой будуць дранікі ці без, з яйкамі ці без. А тое, што на электрычнай пліце ва ўсякім разе атрымаецца дрэнь.

rekurencyja — беларуская лацінка

Слова рэкурэнцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: