ў
і
асно́ўна — прыслоўе асно́ўнасць — назоўнік
канцэпт

асноўнае

гэта

назоўнік
субстантываваны
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення

праскланяць слова асноўнае
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж. 
м. 
н.  асно́ўнае

мн. 
Родны
каго? чаго?
ж. 
м. 
н.  асно́ўнага

мн. 
Давальны
каму? чаму?
ж. 
м. 
н.  асно́ўнаму

мн. 
Вінавальны
каго? што?
ж. 
м. 
н.  асно́ўнае

мн. 
Творны
кім? чым?
ж. 
м. 
н.  асно́ўным

мн. 
Месны
у кім? у чым?
ж. 
м. 
н.  асно́ўным

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Прыйдзе тая нядзеля, што будзе і маё вяселле.

а пакуль што толькі #нюдзеля

90 % людзей заканчваюць мыццё посуду фразай: «трасца, яшчэ патэльня».


asnoŭnaje — беларуская лацінка

Слова асноўнае (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік асноўнае — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове асноўнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


асно́ўвацца (10)

(10) адваро́тнае

асно́ўваць (9)

(8) гало́ўнае

асно́ўна (7)

(8) адмо́ўнае

асно́ўнасць (10)

(9) зма́зачнае

асно́ўны (7)

(8) кане́чнае

асно́ўшчык (9)

(8) мало́чнае


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

арганізм пасля 25