ў
і
рэфарма́тарства — назоўнік рэфарма́цкі — прыметнік
канцэпт

рэфарматка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова рэфарматка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
рэфарма́тка

мн.  рэфарма́ткі
Родны
каго? чаго?
рэфарма́ткі

мн.  рэфарма́так
Давальны
каму? чаму?
рэфарма́тцы

мн.  рэфарма́ткам
Вінавальны
каго? што?
рэфарма́тку

мн.  рэфарма́так
Творны
кім? чым?
рэфарма́ткай, рэфарма́ткаю

мн.  рэфарма́ткамі
Месны
у кім? у чым?
рэфарма́тцы

мн.  рэфарма́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ні качка, ні швачка — пра жанчыну, не здатную ні да якой справы

прыдумайце прымаўку пра такога ж мужчыну

Стаю на кухні, гатую. Падыходзіць сын і кажа: «Тат, калі я буду працаваць, я буду табе і прадукты купляць, і камуналку аплачваць!» Я аж праслязіўся. Яму 29 гадоў.


refarmatka — беларуская лацінка

Слова рэфарматка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік рэфарматка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове рэфармацтва + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


рэфарма́тарка (12)

(8) калма́тка

рэфарма́тарскі (13)

(8) гарма́тка

рэфарма́тарства (14)

(8) сарма́тка

рэфарма́цкі (10)

(8) шахматка

рэфарма́цтва (11)

(9) авіяма́тка

рэфармацы́йны (12)

(9) каняма́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чужы чысціць зубы