Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

рэшата, -а, Месны склон -шаце; мн. рашоты (з лічэбнік 2, 3, 4 рэшаты), рашотаў; ніякі род
  1. Рэч хатняга ўжытку для прасейвання мукі і пад. у выглядзе шырокага абруча з сеткай. У сенцах Мацвей падсяваў у рэшаце жыта. ← Кузьма Чорны. Дзесяткі людзей лавілі рыбу кошыкамі, торбамі, рашотамі. ← Змітрок Бядуля.
  2. Агульная назва прыстасаванняў у зернеачышчальных, сартавальных і пад. машынах.
  •••
  Галава як рэшата гл. галава.
  Насіць ваду ў рэшаце гл. насіць.
  Цуды ў рэшаце гл. цуд.

❌

рэшата

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова рэшата
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	рэ́шата мн. рашо́ты, (2, 3, 4) рэ́шаты
Родны каго? чаго?	рэ́шата мн. рашэ́т, рашо́т, рашо́таў
Давальны каму? чаму?	рэ́шату мн. рашо́там
Вінавальны каго? што?	рэ́шата мн. рашо́ты, (2, 3, 4) рэ́шаты
Творны кім? чым?	рэ́шатам мн. рашо́тамі
Месны у кім? у чым?	рэ́шаце мн. рашо́тах
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

дуро́нік — свавольнік, гарэза

Па вадзе шлёпаюць басанож малыя дуронікі, закасаўшы нагавіцы, задраўшы кашулі. (Максім Гарэцкі)

Касмічны прамень можа выклікаць сіні экран смерці.

ідзі лепш пачытай пра нейтроны, сядзіць тут з мемчыкамі

Слова рэшата (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік рэшата — у родным, давальным, творным і месным склоне

рэшата

Навігатар

Мемчыкі