назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова астой
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
асто́й мн. — |
| Родны каго? чаго? |
асто́ю мн. — |
| Давальны каму? чаму? |
асто́ю мн. — |
| Вінавальны каго? што? |
асто́й мн. — |
| Творны кім? чым? |
асто́ем мн. — |
| Месны у кім? у чым? |
асто́і мн. — |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Госць першы дзень — золата, другі — серабро, а трэці — медзь, хоць і дадому едзь.
— Няхай будзе з табой розум.
— А сіла?
— Розум і сілу перамагае.
astoj — беларуская лацінка
Слова астой (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік астой — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове астойлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› астматы́чка (10)
(7) сёй-той ‹
› астматы́чна (10)
(7) пехато́й ‹
› астматы́чны (10)
(4) сто́й ‹
› асто́йвацца (10)
(9) травасто́й ‹
› асто́йлівасць (12)
(9) дрэвасто́й ‹
› асто́йлівы (9)
(10) збожжасто́й ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.