ў
і
асто́йлівы — прыметнік асто́яцца — дзеяслоў
канцэпт

астоя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова астоя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 асто́я

мн.  асто́і
Родны
каго? чаго?		 асто́і

мн.  асто́й
Давальны
каму? чаму?		 асто́і

мн.  асто́ям
Вінавальны
каго? што?		 асто́ю

мн.  асто́і
Творны
кім? чым?		 асто́яй, асто́яю

мн.  асто́ямі
Месны
у кім? у чым?		 асто́і

мн.  асто́ях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На Бога спадзявайся, але і сам старайся.
Божа памажы, але й сам падбяжы (але і сам не ляжы).
Працуй, нябожа, то і Бог паможа.

нябожа — ласкавы або спачувальны зварот да малодшага па гадах

Мова жыве не калі на ёй спяваюць фальклорныя песні, а калі на ёй чытаюць рэп пра брудных сучак.


astoja — беларуская лацінка

Слова астоя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік астоя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове астра + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› асто́йвацца (10)

(4) мро́я ‹

› асто́йлівасць (12)

(4) Тро́я ‹

› асто́йлівы (9)

(3) со́я ‹

› асто́яцца (8)

(3) А́ся ‹

› а́стра (5)

(6) парася́ ‹

› астраарыента́цыя (15)

(4) Ле́ся ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

адпачынак