назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самаапладненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самаапладне́нне мн. самаапладне́нні |
Родны каго? чаго? |
самаапладне́ння мн. самаапладне́нняў |
Давальны каму? чаму? |
самаапладне́нню мн. самаапладне́нням |
Вінавальны каго? што? |
самаапладне́нне мн. самаапладне́нні |
Творны кім? чым? |
самаапладне́ннем мн. самаапладне́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
самаапладне́нні мн. самаапладне́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дурэй, дурэй, будзеш плакаць.
— Мам, я іду на вуліцу. Што трэба купіць?
— Купі кватэру і жыві асобна.
samaapladniennie — беларуская лацінка
Слова самаапладненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самаапладненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самааплакванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самаапіса́льна (13)
(11) аскладне́нне ‹
› самаапісальны (13)
(11) ускладне́нне ‹
› самаапісаны (11)
(10) апладне́нне ‹
› самаапладня́льны (15)
(16) узаемаапладне́нне ‹
› самаапла́кванне (14)
(11) запладне́нне ‹
› самааплё́ўванне (14)
(15) самазапладне́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.