ў
і
самараскрыццё́ — назоўнік самараспа́д — назоўнік
канцэпт

самараскулачванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самараскулачванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самараскула́чванне

мн.  самараскула́чванні
Родны
каго? чаго?
самараскула́чвання

мн.  самараскула́чванняў
Давальны
каму? чаму?
самараскула́чванню

мн.  самараскула́чванням
Вінавальны
каго? што?
самараскула́чванне

мн.  самараскула́чванні
Творны
кім? чым?
самараскула́чваннем

мн.  самараскула́чваннямі
Месны
у кім? у чым?
самараскула́чванні

мн.  самараскула́чваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Здраду прымаюць, а здрадніка вешаюць.


— Можа на чай запросіце?
— У мяне лічыльнікі на ваду.
— Што, аж настолькі не падабаюся?


samaraskulačvannie — беларуская лацінка

Слова самараскулачванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самараскулачванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самараспад + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самараскрыва́льны (16)

(13) невыпла́чванне

самараскрыўны́ (13)

(12) прыпла́чванне

самараскрыццё́ (13)

(13) раскула́чванне

самараспа́д (10)

(14) згалдама́чванне

самараспакавальны (17)

(13) ускалма́чванне

самараспакаванне (16)

(14) раскасма́чванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Krampus dy Santa

Вясёлых Каляд! (мастак Якуб Ружальскі)