назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самараскулачванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самараскула́чванне мн. самараскула́чванні |
Родны каго? чаго? |
самараскула́чвання мн. самараскула́чванняў |
Давальны каму? чаму? |
самараскула́чванню мн. самараскула́чванням |
Вінавальны каго? што? |
самараскула́чванне мн. самараскула́чванні |
Творны кім? чым? |
самараскула́чваннем мн. самараскула́чваннямі |
Месны у кім? у чым? |
самараскула́чванні мн. самараскула́чваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Здраду прымаюць, а здрадніка вешаюць.
— Можа на чай запросіце?
— У мяне лічыльнікі на ваду.
— Што, аж настолькі не падабаюся?
samaraskulačvannie — беларуская лацінка
Слова самараскулачванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самараскулачванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самараспад + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самараскрыва́льны (16)
(13) невыпла́чванне ‹
› самараскрыўны́ (13)
(12) прыпла́чванне ‹
› самараскрыццё́ (13)
(13) раскула́чванне ‹
› самараспа́д (10)
(14) згалдама́чванне ‹
› самараспакавальны (17)
(13) ускалма́чванне ‹
› самараспакаванне (16)
(14) раскасма́чванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Вясёлых Каляд! (мастак Якуб Ружальскі)