ў
і
самаспы́н — назоўнік самаствара́льны — прыметнік
канцэпт

самастанаўленне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самастанаўленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самастанаўле́нне

мн.  самастанаўле́нні
Родны
каго? чаго?
самастанаўле́ння

мн.  самастанаўле́нняў
Давальны
каму? чаму?
самастанаўле́нню

мн.  самастанаўле́нням
Вінавальны
каго? што?
самастанаўле́нне

мн.  самастанаўле́нні
Творны
кім? чым?
самастанаўле́ннем

мн.  самастанаўле́ннямі
Месны
у кім? у чым?
самастанаўле́нні

мн.  самастанаўле́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Як была я дзевачкаю, ка мне хадзілі з гарэлачкаю; а як стала маладзіцаю, не сталі хадзіць і з вадзіцаю.


Усе хочуць стаць лепшай версіяй сябе. Але што кепскага ў тым, каб упіцца як бэсця і ляжаць як бэля?


samastanaŭliennie — беларуская лацінка

Слова самастанаўленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самастанаўленне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самастварэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самасправазда́ча (15)

(11) абумаўленне

самаспра́ўджвацца (16)

(10) вымаўле́нне

самаспы́н (8)

(11) станаўле́нне

самаствара́льны (14)

(13) пастанаўле́нне

самастварэ́нне (13)

(12) устанаўле́нне

самаство́раны (12)

(12) устанаўле́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

смакатулька