ў
і
самаўзбуджаць — дзеяслоў самаўзбу́дны — прыметнік
канцэпт

самаўзбуджэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самаўзбуджэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самаўзбуджэ́нне

мн.  самаўзбуджэ́нні
Родны
каго? чаго?
самаўзбуджэ́ння

мн.  самаўзбуджэ́нняў
Давальны
каму? чаму?
самаўзбуджэ́нню

мн.  самаўзбуджэ́нням
Вінавальны
каго? што?
самаўзбуджэ́нне

мн.  самаўзбуджэ́нні
Творны
кім? чым?
самаўзбуджэ́ннем

мн.  самаўзбуджэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?
самаўзбуджэ́нні

мн.  самаўзбуджэ́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Ціхім крокам далей зойдзеш.


А помніце, як у школе вы пісалі сачыненні на ўроках беларускай мовы? У беларускай мове няма слова сачыняць.

і сачыніць

samaŭzbudžennie — беларуская лацінка

Слова самаўзбуджэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самаўзбуджэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самаўзвелічэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самаўзбуджа́льны (15)

(9) збуджэ́нне

самаўзбуджацца (14)

(10) узбуджэ́нне

самаўзбуджаць (13)

(13) падузбуджэ́нне

самаўзбу́дны (11)

(14) пераўзбуджэ́нне

самаўзвелічэ́нне (15)

(14) фотаўзбуджэ́нне

самаўзвы́сіцца (13)

(8) вуджэ́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на калені