ў
і
са́па — назоўнік сапана́т — назоўнік
канцэпт

сапажу

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны

праскланяць слова сапажу
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 сапажу́

мн.  сапажу́
Родны
каго? чаго?		 сапажу́

мн.  сапажу́
Давальны
каму? чаму?		 сапажу́

мн.  сапажу́
Вінавальны
каго? што?		 сапажу́

мн.  сапажу́
Творны
кім? чым?		 сапажу́

мн.  сапажу́
Месны
у кім? у чым?		 сапажу́

мн.  сапажу́
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто дбае, той і мае.
Хто не дбае, той трасцу мае.


А то, злучнік супраціўны. НЕ «а тоЕ».
Штраф 500 талераў.

:: моўная паліцыя 24/7
:: служыць і абдзіраць

sapažu — беларуская лацінка

Слова сапажу (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сапажу — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сапанат + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› санэпідэмста́нцыя (16)

(9) узапра́ўду ‹

› са́п (3)

(8) напра́ўду ‹

› са́па (4)

(7) упра́ўду ‹

› сапана́т (7)

(9) бязвы́лазу ‹

› сапані́н (7)

(6) дара́зу ‹

› сапані́т (7)

(6) адра́зу ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

лёгкі спосаб згатаваць рызота