Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 святло, -а, ніякі род
  1. Прамяністая энергія, якая вылучаецца палымнеючым целам і ўспрымаецца зрокам. Скорасць святла. ▪ Ужо зусім сцямнела, і месяц, выплыўшы недзе з-за лесу, свяціў зямлі сваім халодным белым святлом... ← Алена Васілевіч.
  2. Асвятленне, характэрнае для якой-н. часткі сутак. Святло дня прабілася ў хату праз вокны, і лямпа траціць пачала святло сваё. ← Кузьма Чорны. // Світанне, усход сонца. І незадоўга, яшчэ да святла, Чырвоная Армія У горад прыйшла. ← Андрэй Александровіч.
  3. Крыніца і прыстасаванне для асвятлення чаго-н. У хаце прыцямнела. Лукаш уключыў святло і пацягнуўся рукой да кнігі, што ляжала ў куце. ← Аркадзь Чарнышэвіч. У нястрымнай ліхаманцы.. [Хадоська] не бачыла, як сышоў дзень, як наступіў вечар, запалілі святло. ← Іван Мележ. Святло на камінку мільгала, і цень Хведаравай постаці варушыўся на сцяне. ← Алесь Пальчэўскі.
  4. Асветленае месца, месца, адкуль ідзе прамень, дзе светла. Праходзіць хвіліна-дзве, і ў святле ад кастра паказаўся здаравенны бураваты ганчак. ← Мікола Ракітны,
  5. Светлае месца, светлая пляма, блік на карціне, у адрозненне ад ценю. Калі вецер з далоні здзьмухвае Цэлы луг дзьмухаўцоў на каменні, Дзеці ціха, даверліва слухаюць Пра кантраснасць святла і ценю, А пасля — ўсе! — малююць сонца Без адзінай плямінкі, чыстае. ← Таіса Бондар.
  6. пераноснае значэнне Ззянне, бляск вачэй; радасна ўзбуджаны выраз твару, вачэй пад уплывам якога-н. пачуцця. [Зося] не ўздрыгнула, не схамянулася — паглядзела сухімі, але напоўненымі святлом удзячнасці вачыма, спакойна адказала: — Я думаю, як хораша, што ёсць на свеце такія людзі, як Антон Кузьміч, як вы... Дзякую вам. ← Іван Шамякін. І ўспаміны гэтыя засвяціліся ў.. вачах [бацькі] мяккім пяшчотным святлом. ← Алена Васілевіч. Але і праз густое сівае шчацінне відаць было, як на старым худым.. [дзедавым] твары прабівалася святло радасці. ← Алесь Якімовіч.
  7. пераноснае значэнне; звычайна чаго. Тое, што робіць зразумелым навакольны свет; тое, што дае пачатак чаму-н. радаснаму, шчасліваму, што служыць асновай для чаго-н. Святло яго [Леніна] ідэй відаць ва ўсіх кутках зямнога тара. ← газета «Звязда». Лёсу ў жыцці не жадаю другога, Хоць і нялёгка парою было. Тым задаволены я, што дарога Вывела з ценю мяне на святло. ← Марк Смагаровіч. Толькі святло аконнае! Толькі святло ад маці! Гэтым святлом азораны, Я і прайду па свеце... ← Раман Тармола. // Сімвал прагрэсу, навукі, праўды, шчасця. Над логавам фашызму быў узняты чырвоны сцяг перамогі святла над цемрай. ← Янка Брыль. // Аптымістычныя, радасныя пачуцці. Яму [гораду] мы неслі мужнасць і адвагу, Сваю любоў, душы сваёй святло. ← Пятро Прыходзька. Хай жа ў кожным чэсным воку Сонца свеціцца здалёку, Каб маглі пазнаць усе, Хто ў жыцці не любіць змроку, Хто ў душы святло нясе! ← Ніл Гілевіч.
  •••
  Карпускулярная тэорыя святла гл. тэорыя.
  Лямпа дзённага святла гл. лямпа.
  Кідаць святло на што гл. кідаць.
  Праліць святло на што гл. праліць.
  У ружовым святле — ідэалізавана, лепш, чым на самой справе (бачыць, падаваць і пад. што-н.).
  У святле чаго — з пазіцыі чаго-н., выходзячы з пэўнага пункту гледжання на каго-, што-н.
  У святле якім — у якім-н. выглядзе, з якога-н. боку, якім-н. чынам (выстаўляць, падаваць і пад.). Прыпомніў ён падзеі мінулага дня. Цяпер яны ўсталі перад дзедам у другім святле. ← Якуб Колас. [Сухадольскі:] Крыўда засцілае вочы і перашкаджае бачыць рэчы ў іх сапраўдным святле. ← Кандрат Крапіва.
  У чорным святле — змрочным, непрыглядным, горш, чым па самой справе (бачыць, падаваць і пад. што-н.).