ў
і
Сінт-Ма́ртэн — назоўнік сінтагма́тыка — назоўнік
канцэпт

сінтагма

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова сінтагма
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
сінта́гма

мн.  сінта́гмы
Родны
каго? чаго?
сінта́гмы

мн.  сінта́гм
Давальны
каму? чаму?
сінта́гме

мн.  сінта́гмам
Вінавальны
каго? што?
сінта́гму

мн.  сінта́гмы
Творны
кім? чым?
сінта́гмай, сінта́гмаю

мн.  сінта́гмамі
Месны
у кім? у чым?
сінта́гме

мн.  сінта́гмах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як пяшчотна сказаць рукі:
р у ч а н я́ т к і


Шукаў хату вайсковец. Прыйшоў першы раз глядзець, абышоў усе пакоі, вярнуўся ў прыхожую, паказвае на ўваходныя дзверы і пытаецца:
— А там што за пакой?


sintahma — беларуская лацінка

Слова сінтагма (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сінтагма — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сінтагматыка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сіно́птык (8)

(9) дыафрагма

сіно́птыка (9)

(9) дыяфра́гма

Сінт-Ма́ртэн (11)

(13) аўтадыяфрагма

сінтагма́тыка (12)

(5) бе́гма

сінтагматы́чна (13)

(6) фле́гма

сінтагматы́чны (13)

(8) апафе́гма


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Кучысабішы