назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова сінтагма
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сінта́гма мн. сінта́гмы |
Родны каго? чаго? |
сінта́гмы мн. сінта́гм |
Давальны каму? чаму? |
сінта́гме мн. сінта́гмам |
Вінавальны каго? што? |
сінта́гму мн. сінта́гмы |
Творны кім? чым? |
сінта́гмай, сінта́гмаю мн. сінта́гмамі |
Месны у кім? у чым? |
сінта́гме мн. сінта́гмах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як пяшчотна сказаць рукі:
р у ч а н я́ т к і
Шукаў хату вайсковец. Прыйшоў першы раз глядзець, абышоў усе пакоі, вярнуўся ў прыхожую, паказвае на ўваходныя дзверы і пытаецца:
— А там што за пакой?
sintahma — беларуская лацінка
Слова сінтагма (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сінтагма — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сінтагматыка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сіно́птык (8)
(9) дыафрагма ‹
› сіно́птыка (9)
(9) дыяфра́гма ‹
› Сінт-Ма́ртэн (11)
(13) аўтадыяфрагма ‹
› сінтагма́тыка (12)
(5) бе́гма ‹
› сінтагматы́чна (13)
(6) фле́гма ‹
› сінтагматы́чны (13)
(8) апафе́гма ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.