назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова скабка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ска́бка мн. ска́бкі |
Родны каго? чаго? |
ска́бкі мн. ска́бак |
Давальны каму? чаму? |
ска́бцы мн. ска́бкам |
Вінавальны каго? што? |
ска́бку мн. ска́бкі |
Творны кім? чым? |
ска́бкай, ска́бкаю мн. ска́бкамі |
Месны у кім? у чым? |
ска́бцы мн. ска́бках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
жыво́т як бэ́мбаль — пра туга набіты жывот
— Католік значыць паляк, праваслаўны значыць рускі.
— Я паганец. Я беларус.
skabka — беларуская лацінка
Слова скабка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скабка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скабленне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ска́біцца (8)
(6) шва́бка ‹
› скабі́ць (7)
(5) жа́бка ‹
› ска́біць (7)
(9) пенджа́бка ‹
› скабле́нне (9)
(7) пала́бка ‹
› скаблі́льны (10)
(6) сла́бка ‹
› скаблі́льшчык (12)
(7) асла́бка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
подряд (без разбора) — агу́лам, без разбору
подряд (кряду) — за́пар (адно і тое без перапынку)