ў
і
скандына́ў — назоўнік скандына́ўскі — прыметнік
канцэпт

скандынаўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова скандынаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
скандына́ўка

мн.  скандына́ўкі
Родны
каго? чаго?
скандына́ўкі

мн.  скандына́вак
Давальны
каму? чаму?
скандына́ўцы

мн.  скандына́ўкам
Вінавальны
каго? што?
скандына́ўку

мн.  скандына́вак
Творны
кім? чым?
скандына́ўкай, скандына́ўкаю

мн.  скандына́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
скандына́ўцы

мн.  скандына́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Здраду прымаюць, а здрадніка вешаюць.


Спачатку яны кажуць, што ў іх усё нармальна, а потым накручваюць дзясяткі кіламетраў пешшу пад сумныя песні ў навушніках.


skandynaŭka — беларуская лацінка

Слова скандынаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік скандынаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове скандэнсаванасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


скандынаві́сцкі (14)

(9) лімо́наўка

Скандына́вія (11)

(9) анто́наўка

скандына́ў (9)

(8) ва́пнаўка

скандына́ўскі (12)

(9) палы́наўка

сканды́чаны (10)

(7) папа́ўка

сканды́чаны (10)

(10) геста́паўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пасведчанне кіроўцы