назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова скандынаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
скандына́ўка мн. скандына́ўкі |
Родны каго? чаго? |
скандына́ўкі мн. скандына́вак |
Давальны каму? чаму? |
скандына́ўцы мн. скандына́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
скандына́ўку мн. скандына́вак |
Творны кім? чым? |
скандына́ўкай, скандына́ўкаю мн. скандына́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
скандына́ўцы мн. скандына́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Здраду прымаюць, а здрадніка вешаюць.
Спачатку яны кажуць, што ў іх усё нармальна, а потым накручваюць дзясяткі кіламетраў пешшу пад сумныя песні ў навушніках.
skandynaŭka — беларуская лацінка
Слова скандынаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скандынаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скандэнсаванасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› скандынаві́сцкі (14)
(9) лімо́наўка ‹
› Скандына́вія (11)
(9) анто́наўка ‹
› скандына́ў (9)
(8) ва́пнаўка ‹
› скандына́ўскі (12)
(9) палы́наўка ‹
› сканды́чаны (10)
(7) папа́ўка ‹
› сканды́чаны (10)
(10) геста́паўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.