ў
і
скару́па — назоўнік скару́плы — прыметнік
канцэпт

скарупка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова скарупка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
скару́пка

мн.  скару́пкі
Родны
каго? чаго?
скару́пкі

мн.  скару́пак
Давальны
каму? чаму?
скару́пцы

мн.  скару́пкам
Вінавальны
каго? што?
скару́пку

мн.  скару́пкі
Творны
кім? чым?
скару́пкай, скару́пкаю

мн.  скару́пкамі
Месны
у кім? у чым?
скару́пцы

мн.  скару́пках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Здраду прымаюць, а здрадніка вешаюць.


Калі вам здаецца, што няма ніякай надзеі, проста ўспомніце амараў, якія былі ў акварыуме рэстарана Тытаніка.


skarupka — беларуская лацінка

Слова скарупка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік скарупка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове скарчанеласць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


скару́зіцца (10)

(7) вы́лупка

скарумпава́ны (12)

(10) гвадэлу́пка

скару́па (7)

(9) галапу́пка

скару́плы (8)

(6) гру́пка

скару́чаны (9)

(6) кру́пка

скару́чыцца (10)

(5) ту́пка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

найбліжэйшы шпіталь

НАЙбліжэйшы!