ў
і
скірава́льны — прыметнік скірава́нне — назоўнік
канцэпт

скіраванасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова скіраванасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
скірава́насць

мн.  скірава́насці
Родны
каго? чаго?
скірава́насці

мн.  скірава́насцяў, скірава́насцей
Давальны
каму? чаму?
скірава́насці

мн.  скірава́насцям
Вінавальны
каго? што?
скірава́насць

мн.  скірава́насці
Творны
кім? чым?
скірава́насцю

мн.  скірава́насцямі
Месны
у кім? у чым?
скірава́насці

мн.  скірава́насцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто чужога не шануе, свайго мець не будзе.


— Ты ўпэўнены, што перапісваешся толькі са мной?
— Упэўнены. Чаму ты запытваеш?
— Таму што і Вальжына, і Гануля — гэта я.
— Вось бачыш, толькі з табой.


skiravanasć — беларуская лацінка

Слова скіраванасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік скіраванасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове скіраванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


скіпячо́ны (9)

(17) мэтанакірава́насць

скіпячо́ны (9)

(15) ненакірава́насць

скірава́льны (11)

(15) сунакірава́насць

скірава́нне (10)

(17) рознаскірава́насць

скірава́ны (9)

(16) мэтаскірава́насць

скірава́ны (9)

(19) запраграмі́раванасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сяджу ў кватэры