STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова абмуроўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
абмуро́ўка мн. абмуро́ўкі |
| Родны каго? чаго? |
абмуро́ўкі мн. абмуро́вак |
| Давальны каму? чаму? |
абмуро́ўцы мн. абмуро́ўкам |
| Вінавальны каго? што? |
абмуро́ўку мн. абмуро́ўкі |
| Творны кім? чым? |
абмуро́ўкай, абмуро́ўкаю мн. абмуро́ўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
абмуро́ўцы мн. абмуро́ўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто не бачыў вялікага, той з малога дзівіцца.
— Заходзь, даражэнькі. Госць у хаце — Бог у хаце.
— Слухай, ты багаты на грошы? Пазыч мне грошай!
— І кот не мыўся, і госць з’явіўся. Ідзі, куды ішоў.
abmuroŭka — беларуская лацінка
Слова абмуроўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік абмуроўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове абмуроўшчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› абмуро́ўванне (12)
(8) пятро́ўка ‹
› абмуро́ўвацца (12)
(10) глазуро́ўка ‹
› абмуро́ўваць (11)
(7) муро́ўка ‹
› абмуро́ўшчык (11)
(10) надмуро́ўка ‹
› абмусо́лак (9)
(10) падмуро́ўка ‹
› абмусо́лены (10)
(8) умуро́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
