назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова скромнічанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
скро́мнічанне мн. скро́мнічанні |
Родны каго? чаго? |
скро́мнічання мн. скро́мнічанняў |
Давальны каму? чаму? |
скро́мнічанню мн. скро́мнічанням |
Вінавальны каго? што? |
скро́мнічанне мн. скро́мнічанні |
Творны кім? чым? |
скро́мнічаннем мн. скро́мнічаннямі |
Месны у кім? у чым? |
скро́мнічанні мн. скро́мнічаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Нап'ецца, дык з царамі б'ецца (а як праспіцца, дык і курыцы баіцца).
Для п'янай галавы ўсюды роўна, а для ног — адны ямы.
Там рай, дзе родны край.
skromničannie — беларуская лацінка
Слова скромнічанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скромнічанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скронніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› скро́мнасць (10)
(13) уздзе́йнічанне ‹
› скро́мнік (8)
(13) судзе́йнічанне ‹
› скро́мніца (9)
(15) падхалі́мнічанне ‹
› скро́мнічаць (11)
(12) разу́мнічанне ‹
› скро́мны (7)
(15) гаспада́рнічанне ‹
› скро́невы (8)
(12) ло́дарнічанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Зюзя — бог маразоў (гл. Карачун).
Кароль ночы — персанаж з «Гульні тронаў».