назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова атрафія
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
атрафі́я мн. атрафі́і |
Родны каго? чаго? |
атрафі́і мн. атрафі́й |
Давальны каму? чаму? |
атрафі́і мн. атрафі́ям |
Вінавальны каго? што? |
атрафі́ю мн. атрафі́і |
Творны кім? чым? |
атрафі́яй, атрафі́яю мн. атрафі́ямі |
Месны у кім? у чым? |
атрафі́і мн. атрафі́ях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Смачна было, ды блізка дно.
— Скарнік, ты, несумнеўна, самы нікчэмны слоўнік з усіх, пра якія я чуў.
— Але вы пра мяне чулі.
atrafija — беларуская лацінка
Слова атрафія (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік атрафія — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове атрусенне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› атрафі́чна (9)
(15) рэакардыягра́фія ‹
› атрафічна-гіпертрафічны (23)
(16) полікардыягра́фія ‹
› атрафі́чны (9)
(14) гістарыягра́фія ‹
› атраха́ць (8)
(10) субатрафі́я ‹
› атру́блены (9)
(11) геміатрафі́я ‹
› атрупе́ць (8)
(10) гіпатрафі́я ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.